Τα κλειστά σύνορα τελικά δεν είναι μόνο για τους πρόσφυγες.
Είναι και για όσους επιχειρούν ή συμμετέχουν σε επιχειρήσεις και αποφασίζουν
συνάμα να ασχοληθούν με την πολιτική. Και μάλιστα στο κλειστό κλαμπ της
πολιτικής αρένας δεν θα μπορούν να συμμετέχουν και οι συγγενείς τους. Τάδε έφη
η μοναδική κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΟΑΝΕΛ ως «τιμωρητική» απάντηση στην φωτογραφική σκανδαλώδη
εικοσιτετράωρη τροπολογία-πλυντήριο για την συμμετοχή πολιτικών, με
προϋποθέσεις, σε offshore εταιρίες.
Αφού λοιπόν υπό το βάρος της λαϊκής και βουλευτικής κατακραυγής
αγνοήθηκε η ισχύς του επιεικέστερου νόμου, η κοινοτική νομοθεσία που απαγορεύει
ρητά τον διαχωρισμό ημεδαπών και αλλοδαπών εταιριών και το Σύμφωνο των Εθνών
για τα τοπικά και πολιτικά δικαιώματα, ψηφίστηκε η απαγόρευση σε πολιτικούς και
συγγενείς τους να μετέχουν σε επιχειρήσεις του εξωτερικού γενικά. Είτε είναι συμμετοχές
έστω και μίας μετοχής σε εταιρίες με έδρα φορολογικούς παραδείσους είτε όχι. Είτε πρόκειται για σκιώδη εταιρία είτε όχι.
Σε πρώτη ανάγνωση ο απλά σκεπτόμενος Έλληνας πολίτης θα
συμφωνήσει, ιδιαίτερα σήμερα που υπό το βάρος της βαριάς φορολόγησης κάποιοι
επιδιώκουν να έχουν την έδρα της εταιρίας τους στην αλλοδαπή στερώντας τα άμεσα
και έμμεσα οφέλη της επιχειρηματικότητας από τον τόπο τους. Άρα πρέπει να μην
έχουν και την δύναμη να νομοθετούν ή να αντιπροσωπεύουν το λαό στην πολιτική
σκηνή. Η συμμετοχή ωστόσο στην καπιταλιστική πραγματικότητα δεν ελέγχεται και η
ελευθερία διακίνησης του χρήματος και των μετοχικών συμμετοχών θα καταστήσει
τον αυστηρό νόμο είτε ανεφάρμοστο είτε χωρίς ουσία καθώς όσους τους πιάνει τους
δίνει το δικαίωμα σε εξήντα μέρες να «τακτοποιήσουν» την νέα προσωρινή
εκκρεμότητα τους.
Ωστόσο στην συνολική ανάγνωση της λαϊκίστικης λογικής πίσω
από αυτή την διάθεση δεν κατανοώ γιατί τόση μανία να αποβάλλεται συλλήβδην η επιχειρηματικότητα
στην πολιτική ζωή. Γιατί αύριο να μην ψηφιστεί ανάλογη τροπολογία που να
θωρακίσει ακόμη περισσότερο το κλειστό κλαμπ της πολιτικής στην Ελλάδα. Θα
πρέπει λοιπόν κάποιος να επιλέξει είτε να ασχοληθεί με την πολιτική είτε με την
επαγγελματική του δραστηριότητα. Και έτσι καλύπτουμε και κάθε παραθυράκι του
βασικού μετόχου ή ότι άλλο μπορεί να προκύψει. Γιατί πρέπει η «προοδευτική»
πολιτική νέα πραγματικότητα να έχει αντιπροσώπευση μόνο από καταληψίες,
συνδικαλιστές, άεργους επιστήμονες. Γιατί πρέπει είτε να είσαι αναγνωρίσιμος αθλητής,
ηθοποιός, δημοσιογράφος και όχι επιχειρηματίας. Γιατί πρέπει να έχεις λύσει το
πρόβλημα της ζωής σου και να μπορείς να πολιτευτείς αλλά αν παίρνεις τον
κίνδυνο της επιχειρηματικότητας ή της συμμετοχής σε αυτήν να μην είσαι
κατάλληλος για την πολιτική.
Οι επίμαχες ρυθμίσεις θα κριθούν δικαστικά είτε στο ΣτΕ είτε
στην Ε.Ε. Ο λαϊκισμός του ψηφίζω αλλά το μετανιώνω όμως και η στείρα πολιτική
αντιπαράθεση με αποχωρήσεις αφήνει ελεύθερο το πεδίο στην επικίνδυνη παράλληλη
στόχευση του ΣΥΡΙΖΑ.
Πάρης Τσογκαρλίδης
Δημοτικός Σύμβουλος
Δήμου Πυλαίας Χορτιάτη
Επενδυτικός
Σύμβουλος & Ηλεκτρολόγος μηχανικός
